Κουκουρούκου

Μα τι κατάσταση είναι αυτή; Δεν την παλεύει αυτός ο λαός! Γερμανία - Ελλάδα 3-0 αν βάλω και το φίλο μου 4-0. Είμαι πλέον πεπεισμένος αυτοί οι άνθρωποι έχουν μάθει να γεννιούνται και να πεθαίνουν μόνοι τους. Έχουν αλλεργία στον έρωτα, αν τους δείξεις ενδιαφέρον σοκάρονται! Όσο για την ευρύτερη κατηγορία των γυναικών έχω να πω ότι δεν την παλεύετε κοπελιές, δεν ξέρετε τι θέλετε!

Ευχαριστώ για τις ευχές

Φιλαράκια μου καλά θέλω να σας ευχαριστήσω που με θυμηθήκατε σήμερα, να είστε καλά, εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ότι καλύτερο για όλους!

Τελικά τα 30 ήταν δύσκολα τα 31 πέρασαν ευκολότερα :-) Πάμε για τα 40 τώρα!

Φιλιά πολλά, ελπίζω του χρόνου να σας έχω κοντά μου.

Χρήστος

Και ένα τραγουδάκι..

Σκέψεις

Καλημέρα,

παρότι έχω φύγει από την Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια διαβάζω και βλέπω τι γίνεται στην Πάτρα, στην Αθήνα, σε όλη τη χώρα. Τόσο μίσος, τόσο ξύλο, κόκκινοι, μαύροι, μαυροκόκκινοι στρατιώτες. Γιατί ρε μάγκες; Τι έχετε να χωρίσετε; Οι μετανάστες είναι το μόνο πρόβλημά της Ελλάδας; Αν φύγουν θα πλουτίσουμε αμέσως; Και από την άλλη μεριά τώρα. Οι δημοκράτες που δέρνουν χρυσαυγίτες γιατί είναι φασίστες και ναζί! Τι ειρωνεία θεέ μου! Ξύλο στο όνομα της δημοκρατίας. Κάτι σε σταυροφορία μου κάνει αυτό, σταυροφορία από άθεους όμως! Πριν με βαφτίσετε θρησκόληπτο να ενημερώσω ότι  θεός μου είναι ο συνάνθρωπος μου και ο πλανήτης που ζω. Για τους "φασίστες" που έχει πέσει λύσσα να τιμωρηθούν έχω να πω ότι δεν φταίνε αυτοί που τους πέταξε το κράτος χιλιάδες ψυχές "μέσα" στα σπίτια τους, βρέθηκε και ένας βλαμμένος να ουρλιάζει για τη σωτηρία του έθνους, να τους φουσκώνει τα μυαλά ότι είμαστε γαμάτος λαός και θα μας ξανακάνει ακόμα ποιο γαμάτους σπάζοντας κεφάλια και ο κόσμος τον πίστεψε. Φταίει η μονομερής παιδεία που μας πρόσφεραν στο σχολείο. Μας δίδαξαν ότι είμαστε γαμάτο έθνος και λαός, αλλά δεν μας δίδαξαν πως να είμαστε γαμάτο έθνος και λαός.
Στις εκλογές κατέβηκα να ψηφίσω γιατί είναι χρέος μου. Είναι χρέος μου γιατί εκεί είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, τα οικονομικά μου συμφέροντα και εκεί θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου όταν με το καλό κάνω. Θα ξανακατέβω και θα ξαναψηφίσω. Δεν θα επιλέξω κόμμα που κυβέρνησε. Ποτέ δεν το έκανα άλλωστε, από μικρός θυμάμαι ότι κάτι μου θύμιζε παράσταση στις ομιλίες τους, το ψέμα ξεχείλιζε και με το λίγο μυαλό που είχα καταλάβαινα ότι κάτι βρομάει εδώ, κάτι είναι πελατειακό και αν δεν θέλω να διαλέξω κανένα στρατόπεδο δεν έχω καμία τύχη. Δεν θα ψηφίσω ανθρώπους που συμμετείχαν σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις και ξαφνικά φωνάζουν για το καλό μου με τόσο ζήλο. Δεν θα ψηφίσω ανεγκέφαλους εθνικιστές γιατί το πρόβλημά μου δεν είναι οι άνθρωποι και η καταγωγή τους, δε θα ψηφίσω κόμμα που δεν θέλει να κυβερνήσει, δεν θα ψηφίσω κόμμα που κάνει τα πάντα για να μπει στη βουλή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (συμμαχίες συμφωνίες, σκόντο στις ιδεολογίες του, αν υπήρχαν πραγματικά ποτέ). Τέλος δεν θα ψηφίσω ανθρώπους που διψάνε για την εξουσία. Δεν θα ψηφίσω κάτι απλά για να αποδυναμώσω το δικομματισμό. Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό που θα ψηφίσω αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η αλλαγή μέσα από το υπάρχον σύστημα. Δεν τους εμπιστεύομαι απόλυτα και επαγρυπνώ. Θα τους δοκιμάσω, αν δεν μου κάνουν θα συνεχίσω χωρίς αυτούς. Δεν θα επιλέξω όνομα από το ψηφοδέλτιο που δεν γνωρίζω, δεν έχω ψάξει το βιογραφικό τους, δεν θέλω επαγγελματίες πολιτικούς, θέλω ανθρώπους που έχουν εργαστεί στη ζωή τους.
Δεν θα περιμένω να αλλάξει η χώρα μου, το πολιτικό σύστημα για να γίνω εγώ καλύτερος άνθρωπος, θα αλλάξω πρώτα εγώ, θα γίνω πρώτα εγώ αυτό που θα ήθελα να είναι οι άλλοι. Αν τελικά δεν θέλουν να αλλάξουν και οι άλλοι δεν πειράζει. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι δεν θα είχε πλάκα η ζωή, θα ήταν βαρετή.

Φιλιά πολλά και υγεία σε όλους

Χρήστος

By Kelly

Σήμερα έλαβα αυτό το ποίημα στο mail μου από μια συμμαθήτριά μου στο σχολείο και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Σε ευχαριστούμε πολύ Κέλλυ! Πραγματικά με γύρισες χρόνια πίσω και μου άρεσε :)

12 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ 
ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΑΡΕΑ 
ΜΕ ΚΟΚΟΡΕ ΚΑΙ ΜΕ ΛΑΓΟ 
ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ "ΩΡΑΙΑ"
Σ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΛΩΘΗΚΕ 
ΕΤΟΥΤΗ Η ΠΑΡΕΑ 
ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΤΕ 
ΚΑΙ ΧΑΛΑΣ ΚΟΡΕΑ 

ΤΟ internet ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ 
ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΠΑΛΙ 
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΩΡΙΜΑΣΑΜΕ 
ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ ΜΕΓΑΛΟΙ 

ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ 
ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ 
ΜΙΑ ΜΑΛΑΚΕΙΑ ΕΙΠΑΜΕ 
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΩΡΑ 

ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΕΒΕΤΕ 
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΛΛΑΔΑ 
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ 
ΝΑ ΦΑΜΕ ΦΑΣΟΛΑΔΑ 

ΓΕΛΑΤΕ ΤΩΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ 
ΜΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΧΑΛΙΑ 
ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΕΥΡΩ 
ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΙΑΛΙΑ 

ΜΑ ΤΕΡΜΑ ΤΩΡΑ ΩΣ ΕΔΩ 
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΡΕΥΜΑ 
ΜΗΝ ΛΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥ 
ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΘΕΜΑ 

Ο ΤΣΙΑΡΑΣ ΣΤΗ ΖΥΡΙΧΗ ΤΟΥ 
ΚΙ Ο ΣΤΡΕΚΛΑΣ ΣΤΗ ΓΛΑΣΚΟΒΗ 
ΤΟΥΣ ΕΒΛΕΠΕΣ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ 
ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΚΟΒΕΙ 

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΣ 
ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΤΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ 
ΓΙΑ ΒΕΛΓΙΟ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ 
ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΑΓΟΡΑΚΙ 

ΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ ΜΑΣ 
ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ 
ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ  ΚΥΡΙΟΙ 
ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΕΞΑΓΕΙ !!! 

ΚΙ ΕΜΕΙΝΕ ΤΟ ΕΛΕΝΑΚΙ ΜΑΣ 
ΕΛΛΑΔΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ 
ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ 
ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ 

ΟΣΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ ΧΑΛΑ 
ΜΕ ΛΕΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΗ 
ΜΑ ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΣ 
ΓΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ... ΦΑ' ΤΗ! 

ΣΤΡΕΚΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ 
ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ 
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΟΥ 
ΚΑΙ ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ ΧΥΜΑ 

Αμπελοφιλοσοφίες

Καλημέρα.


Θα μοιραστώ την αϋπνία μου, σε αυτή την μουντή και μονόχρωμη πόλη που επέλεξα να ζήσω, με μερικές σταγόνες "φιλοσοφίας". Αυτή τη στιγμή, το παράθυρο μου παίζει με τις σταγόνες της βροχής. Απόψε πάλι δακρύζει ο ουρανός σ' αυτό τον τόπο που επέλεξα να θάψω τα όνειρα μου, μακριά από την "πατρίδα" και τα πρόσωπα που αγαπώ.


Θυμάμαι...ήμουν πίσω από ένα θρανίο και ονειρευόμουν τη ζωή μου, πολλά από τα όνειρα τα έκανα πραγματικότητα νόμιζα!
Ξαφνικά, βρέθηκα μπροστά από το θρανίο και μάθαινα τους μαθητές μου να ονειρεύονται... όλοι μαζί για πάντα παιδιά! Δεν πέρασαν τόσα χρόνια άλλωστε από τότε που ήμουν κι εγώ παιδί.


Μετά άρχισε ο πανικός, τα κανάλια δηλητηρίαζαν την καθημερινότητα μας, ήρθαν σωτήρες να ισοπεδώσουν τα πάντα. Παράτησα τη ζωή και τα όνειρα μου (καλά καλά εγώ είχαι και άλλο λόγο που την κοπάνησα), μεγάλωσα απότομα, πάτησα τα 30 και νιώθω ότι γέρασα, πριν λίγους μήνες το ρολόι είχε κάνει στάση στα 18...τώρα πήδηξε τα 60. Γιατί δεν χαμογελάω ποια; Γιατί δεν ερωτεύομαι; Γιατί έπαψα να κυνηγάω το αύριο; Γιατί τα καταθέτω όλα αυτά σε σένα blog μου;


Δεν έχω ιδέα!


Ξέρω όμως, αισθάνομαι μάλλον, ότι θα τελειώσει αυτός ο εφιάλτης, ότι θα ξαναβρώ το χαμόγελο μου, δεν θα χρειάζεται πια να υποκρίνομαι στα τηλέφωνα ότι είμαι καλά. Θα είμαι καλά μόνο αν είσαι κι εσύ, κι εκείνος δίπλα σου, και αυτός πιο πίσω και όλοι σου οι γνωστοί σου και οι γνωστοί τους....

Εύχομαι ο χειμώνας να γίνει καλοκαίρι, όχι στα θερμόμετρα αλλά στις καρδιές μας.

Καλή χρονιά! Χρόνια πολλά στους Γιάννηδες, στις Γιάννες, στα Γιάννενα;