tag:blogger.com,1999:blog-90986023648961643212024-03-13T22:57:41.082+01:00ΙδιοσυχνότηταΈνα αέναο παζάρι ιδιοστιγμώνΙδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.comBlogger49125tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-22593312767866875142014-03-28T16:24:00.001+01:002014-03-28T16:24:29.622+01:00Πάει καιρός μα να 'σαι πάλι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white;">Κι εκεί που όλα ήταν καλά και είχες κουρνιάσει για τα καλά στις γλυκές μελαγχολίες, ένα τραγούδι άντε και ένα like σε έφερε στο σημείο μηδέν. Μπα κακό που μας βρήκε ανοιξιάτικο τώρα που οι πεταλούδες ξεκινήσανε τα σουλάτσα στους μπαξέδες. Μα κι εσύ ρε παιδάκι μου, ανεξίτηλη πληγή είσαι... πάνε 6 χρόνια τώρα ε; Μεγάλος μπελάς αυτός ο Σεβντάς. Φοβάμαι ότι δεν θα φύγεις ποτέ από το μυαλό μου. Μα να σου πω, όχι οτι δεν το ξέρεις, θα τα ξαναζούσα όλα! Γιατί; Διότι είσαι η αιτία που μου επιτρέπει να λέω πως ξέρω τι πάει να πει αγάπη.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/lSJ8WLkIJ8w?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /></div>
Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-19768772637287778442013-07-31T12:10:00.001+02:002013-07-31T12:11:09.822+02:00Όταν τα τραγούδια σε φέρνουνε κοντά μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεν ήθελα να σε φέρω στο μυαλό μου ειλικρινά δεν το έκανα επίτηδες αλλά αυτά τα δύο τραγουδάκια όχι μόνο φωνάζουν Ελεάνα, μυρίζουν σαν κι εσένα. Θες που φταίει ο στίχος; Θες η υπέροχη φωνή του Μάριου; Εσύ πάλι τρύπωσες στο μυαλό μου :) Καλή ακρόαση!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/yLW-gkzBfEQ?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br />
<b>Ο ακροβάτης</b><br />
<br />
Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται<br />
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται<br />
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά<br />
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δεν κλαίει<br />
<br />
Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό<br />
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό<br />
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς<br />
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος<br />
<br />
Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ<br />
που `χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ<br />
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς<br />
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου<br />
<br />
<br />
<b>Τι να θυμηθώ</b><br />
<br />
<br />
Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο<br />
Και μαντάτο απ’ την Αθήνα<br />
Τι να θυμηθώ απ’ τα μάτια σου<br />
Που `χω να τα δω ένα μήνα<br />
<br />
Στ’ άγρια σοκάκια της ψυχής<br />
Ψάχνω μα δε σ’ ανταμώνω<br />
Α να κοιμηθώ να σ’ ονειρευτώ<br />
Που με ξέχασες και λιώνω<br />
<br />
Ούτε που σαλεύει το νερό<br />
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι<br />
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα `ρθεις<br />
Πριν να σβήσουνε οι φάροι<br />
<br />
<br /></div>
Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-72386240674198761112013-03-27T11:57:00.001+01:002013-03-27T12:03:37.587+01:00Καλά "προβλήματα"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Έχω μαστουρώσει από τις αναθυμιάσεις του ασετόν, καθάριζα κάτι και έχυσα όλο το μπουκάλι κατά λάθος στο πάτωμα. Και ω του θαύματος θυμήθηκα ότι έχω ένα blog και είπα να γράψω κάτι με την ευκαιρία της θολούρα μιας και έχω καιρό να μουσκέψω το λαρύγγι μου με πολύχρωμα νερά.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Κάνει κρύο και προσπαθώ να σταματήσω να σκέφτομαι παραλίες, καλοκαίρια, Ελεάνες και μαχαίρια (στοιχάρα έγραψα πάλι). Διαβάσατε τι γίνετε στην Κύπρο φαντάζομαι ε; Που να δείτε τι γίνεται στις χώρες του τρίτου κόσμου... Δεν έχουν λεφτά να χάσουν! Τυχεροί; Δυστυχισμένοι; Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι όλα τα "προβλήματα" ξεκινάνε όταν έχεις την υγεία σου και γιαυτό το λόγο εύχομαι καλά "προβλήματα" σε όλους!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br />Πάρτε και μια τραγουδάρα που θυμίθηκα μέσα στη ζαλάδα του ασετόν.</span><br />
</div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
</div>
<div style="font-size: small; text-align: left;">
<span style="font-family: Times; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="font-family: arial; font-size: small; text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/i2hdhcDlVss?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /></div>
</div>
Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-43417496092517994692012-07-20T11:33:00.001+02:002012-07-20T15:04:14.656+02:00Κουκουρούκου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Μα τι κατάσταση είναι αυτή; Δεν την παλεύει αυτός ο λαός! Γερμανία - Ελλάδα 3-0 αν βάλω και το φίλο μου 4-0. Είμαι πλέον πεπεισμένος αυτοί οι άνθρωποι έχουν μάθει να γεννιούνται και να πεθαίνουν μόνοι τους. Έχουν αλλεργία στον έρωτα, αν τους δείξεις ενδιαφέρον σοκάρονται! Όσο για την ευρύτερη κατηγορία των γυναικών έχω να πω ότι δεν την παλεύετε κοπελιές, δεν ξέρετε τι θέλετε!</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/e89QzS9w7uc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span></div>
</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-53383725268149533162012-06-03T19:04:00.000+02:002012-06-03T19:04:05.120+02:00Ευχαριστώ για τις ευχές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Φιλαράκια μου καλά θέλω να σας ευχαριστήσω που με θυμηθήκατε σήμερα, να είστε καλά, εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου ότι καλύτερο για όλους!<div>
<br /></div>
<div>
Τελικά τα 30 ήταν δύσκολα τα 31 πέρασαν ευκολότερα :-) Πάμε για τα 40 τώρα!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Φιλιά πολλά, ελπίζω του χρόνου να σας έχω κοντά μου.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Χρήστος</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Και ένα τραγουδάκι..</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/OjFG6sRV35Q" width="420"></iframe></div>
</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-70760310858990568492012-05-23T10:14:00.005+02:002012-05-23T10:15:57.577+02:00Σκέψεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Καλημέρα,</span></div>
</div>
<br />
παρότι έχω φύγει από την Ελλάδα εδώ και δύο χρόνια διαβάζω και βλέπω τι γίνεται στην Πάτρα, στην Αθήνα, σε όλη τη χώρα. Τόσο μίσος, τόσο ξύλο, κόκκινοι, μαύροι, μαυροκόκκινοι στρατιώτες. Γιατί ρε μάγκες; Τι έχετε να χωρίσετε; Οι μετανάστες είναι το μόνο πρόβλημά της Ελλάδας; Αν φύγουν θα πλουτίσουμε αμέσως; Και από την άλλη μεριά τώρα. Οι δημοκράτες που δέρνουν χρυσαυγίτες γιατί είναι φασίστες και ναζί! Τι ειρωνεία θεέ μου! Ξύλο στο όνομα της δημοκρατίας. Κάτι σε σταυροφορία μου κάνει αυτό, σταυροφορία από άθεους όμως! Πριν με βαφτίσετε θρησκόληπτο να ενημερώσω ότι θεός μου είναι ο συνάνθρωπος μου και ο πλανήτης που ζω. Για τους "φασίστες" που έχει πέσει λύσσα να τιμωρηθούν έχω να πω ότι δεν φταίνε αυτοί που τους πέταξε το κράτος χιλιάδες ψυχές "μέσα" στα σπίτια τους, βρέθηκε και ένας βλαμμένος να ουρλιάζει για τη σωτηρία του έθνους, να τους φουσκώνει τα μυαλά ότι είμαστε γαμάτος λαός και θα μας ξανακάνει ακόμα ποιο γαμάτους σπάζοντας κεφάλια και ο κόσμος τον πίστεψε. Φταίει η μονομερής παιδεία που μας πρόσφεραν στο σχολείο. Μας δίδαξαν ότι είμαστε γαμάτο έθνος και λαός, αλλά δεν μας δίδαξαν πως να είμαστε γαμάτο έθνος και λαός.<br />
Στις εκλογές κατέβηκα να ψηφίσω γιατί είναι χρέος μου. Είναι χρέος μου γιατί εκεί είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, τα οικονομικά μου συμφέροντα και εκεί θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου όταν με το καλό κάνω. Θα ξανακατέβω και θα ξαναψηφίσω. Δεν θα επιλέξω κόμμα που κυβέρνησε. Ποτέ δεν το έκανα άλλωστε, από μικρός θυμάμαι ότι κάτι μου θύμιζε παράσταση στις ομιλίες τους, το ψέμα ξεχείλιζε και με το λίγο μυαλό που είχα καταλάβαινα ότι κάτι βρομάει εδώ, κάτι είναι πελατειακό και αν δεν θέλω να διαλέξω κανένα στρατόπεδο δεν έχω καμία τύχη. Δεν θα ψηφίσω ανθρώπους που συμμετείχαν σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις και ξαφνικά φωνάζουν για το καλό μου με τόσο ζήλο. Δεν θα ψηφίσω ανεγκέφαλους εθνικιστές γιατί το πρόβλημά μου δεν είναι οι άνθρωποι και η καταγωγή τους, δε θα ψηφίσω κόμμα που δεν θέλει να κυβερνήσει, δεν θα ψηφίσω κόμμα που κάνει τα πάντα για να μπει στη βουλή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (συμμαχίες συμφωνίες, σκόντο στις ιδεολογίες του, αν υπήρχαν πραγματικά ποτέ). Τέλος δεν θα ψηφίσω ανθρώπους που διψάνε για την εξουσία. Δεν θα ψηφίσω κάτι απλά για να αποδυναμώσω το δικομματισμό. Δεν συμφωνώ απόλυτα με αυτό που θα ψηφίσω αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η αλλαγή μέσα από το υπάρχον σύστημα. Δεν τους εμπιστεύομαι απόλυτα και επαγρυπνώ. Θα τους δοκιμάσω, αν δεν μου κάνουν θα συνεχίσω χωρίς αυτούς. Δεν θα επιλέξω όνομα από το ψηφοδέλτιο που δεν γνωρίζω, δεν έχω ψάξει το βιογραφικό τους, δεν θέλω επαγγελματίες πολιτικούς, θέλω ανθρώπους που έχουν εργαστεί στη ζωή τους.<br />
Δεν θα περιμένω να αλλάξει η χώρα μου, το πολιτικό σύστημα για να γίνω εγώ καλύτερος άνθρωπος, θα αλλάξω πρώτα εγώ, θα γίνω πρώτα εγώ αυτό που θα ήθελα να είναι οι άλλοι. Αν τελικά δεν θέλουν να αλλάξουν και οι άλλοι δεν πειράζει. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι δεν θα είχε πλάκα η ζωή, θα ήταν βαρετή.<br />
<br />
Φιλιά πολλά και υγεία σε όλους<br />
<br />
Χρήστος</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-67268106998190128622012-02-23T16:50:00.001+01:002012-02-23T16:51:21.680+01:00By Kelly<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-family: sans-serif;">Σήμερα έλαβα αυτό το ποίημα στο mail μου από μια συμμαθήτριά μου στο σχολείο και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Σε ευχαριστούμε πολύ Κέλλυ! Πραγματικά με γύρισες χρόνια πίσω και μου άρεσε :)</span></div>
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i><br /></i></b></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>12 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΑΡΕΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΕ ΚΟΚΟΡΕ ΚΑΙ ΜΕ ΛΑΓΟ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ "ΩΡΑΙΑ"</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>Σ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΛΩΘΗΚΕ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΕΤΟΥΤΗ Η ΠΑΡΕΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΤΕ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΑΙ ΧΑΛΑΣ ΚΟΡΕΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΟ internet ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΠΑΛΙ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΩΡΙΜΑΣΑΜΕ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ ΜΕΓΑΛΟΙ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΙΑ ΜΑΛΑΚΕΙΑ ΕΙΠΑΜΕ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΩΡΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΕΒΕΤΕ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΛΛΑΔΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΕΞΩ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΝΑ ΦΑΜΕ ΦΑΣΟΛΑΔΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΕΛΑΤΕ ΤΩΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΑ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΧΑΛΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΕΥΡΩ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΙΑΛΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΑ ΤΕΡΜΑ ΤΩΡΑ ΩΣ ΕΔΩ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΡΕΥΜΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΗΝ ΛΕΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΘΕΜΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>Ο ΤΣΙΑΡΑΣ ΣΤΗ ΖΥΡΙΧΗ ΤΟΥ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΙ Ο ΣΤΡΕΚΛΑΣ ΣΤΗ ΓΛΑΣΚΟΒΗ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΟΥΣ ΕΒΛΕΠΕΣ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΚΟΒΕΙ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΣ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΤΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΙΑ ΒΕΛΓΙΟ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ ΑΓΟΡΑΚΙ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΝΑΚΙ ΜΑΣ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΟΙ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΕΞΑΓΕΙ !!!</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΙ ΕΜΕΙΝΕ ΤΟ ΕΛΕΝΑΚΙ ΜΑΣ </i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΕΛΛΑΔΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΝΑ ΖΕΙ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΟΣΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ ΧΑΛΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΕ ΛΕΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΗ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΜΑ ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΣ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΓΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ... ΦΑ' ΤΗ!</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΣΤΡΕΚΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΟΥ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #0000e0; font-family: sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><b><i>ΚΑΙ ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ ΧΥΜΑ</i></b></span><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"> </span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0.917969); color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; text-align: -webkit-auto;"><br /></span></div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-6672147195052480342012-01-07T01:29:00.002+01:002012-01-07T08:38:07.328+01:00Αμπελοφιλοσοφίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Καλημέρα.</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Θα μοιραστώ την αϋπνία μου, σε αυτή την μουντή και μονόχρωμη πόλη που επέλεξα να ζήσω, με μερικές σταγόνες "φιλοσοφίας". Αυτή τη στιγμή, το παράθυρο μου παίζει με τις σταγόνες της βροχής. Απόψε πάλι δακρύζει ο ουρανός σ' αυτό τον τόπο που επέλεξα να θάψω τα όνειρα μου, μακριά από την "πατρίδα" και τα πρόσωπα που αγαπώ.</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Θυμάμαι...ήμουν πίσω από ένα θρανίο και ονειρευόμουν τη ζωή μου, πολλά από τα όνειρα τα έκανα πραγματικότητα νόμιζα!</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Ξαφνικά, βρέθηκα μπροστά από το θρανίο και μάθαινα τους μαθητές μου να ονειρεύονται... όλοι μαζί για πάντα παιδιά! </span><span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Δεν πέρασαν τόσα χρόνια άλλωστε από τότε που ήμουν κι εγώ παιδί.</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Μετά άρχισε ο πανικός, τα κανάλια δηλητηρίαζαν την καθημερινότητα μας, ήρθαν σωτήρες να ισοπεδώσουν τα πάντα. Παράτησα τη ζωή και τα όνειρα μου (καλά καλά εγώ είχαι και άλλο λόγο που την κοπάνησα), μεγάλωσα απότομα, πάτησα τα 30 και νιώθω ότι γέρασα, πριν λίγους μήνες το ρολόι είχε κάνει στάση στα 18...τώρα πήδηξε τα 60. Γιατί δεν χαμογελάω ποια; Γιατί δεν ερωτεύομαι; Γιατί έπαψα να κυνηγάω το αύριο; Γιατί τα καταθέτω όλα αυτά σε σένα blog μου;</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Δεν έχω ιδέα!</span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;"><br /></span><br />
<span style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">Ξέρω όμως, αισθάνομαι μάλλον, ότι θα τελειώσει αυτός ο εφιάλτης, ότι θα ξαναβρώ το χαμόγελο μου, δεν θα χρειάζεται πια να υποκρίνομαι στα τηλέφωνα ότι είμαι καλά. Θα είμαι καλά μόνο αν είσαι κι εσύ, κι εκείνος δίπλα σου, και αυτός πιο πίσω και όλοι σου οι γνωστοί σου και οι γνωστοί τους....</span><br />
<br />
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Εύχομαι ο χειμώνας να γίνει καλοκαίρι, όχι στα θερμόμετρα αλλά στις καρδιές μας.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Καλή χρονιά! Χρόνια πολλά στους Γιάννηδες, στις Γιάννες, στα Γιάννενα; </div>
</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-62683697332936326882011-12-16T21:43:00.004+01:002011-12-16T21:43:57.679+01:00Ιστορίες γι' αγρύπνους!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Μετά από εκείνη τη μέρα δεν σε είχα ξαναδεί, μόνο στο μυαλό μου σε φέρνω κάθε τόσο, συγχώρεσε με για τα πάνω κάτω κιόλας, δεν φταίω εγώ, είναι που ακόμα σε αγαπάω. Συζητάγαμε λοιπόν με κάτι παιδιά στο γραφείο για ένα Αυστριακό που έκανε μήνυση στο FaceBook γιατί ζήτησε να του στείλουν σε ένα CD ό,τι υλικό έχουν στην κατοχή τους που τον αφορά. Βλέπετε, η νομοθεσία στην Ευρώπη θεωρεί τα προσωπικά δεδομένα σημαντικά και μας επιτρέπει να το κάνουμε αυτό. Στο CD βρήκε τα πάντα, αναρτήσεις φωτογραφίες, μηνύματα, σχόλια, ακόμα και αυτά που είχε σβήσει.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Είχα κι εγώ FaceBook παλιά όμως το έκλεισα όταν σταματήσαμε να μιλάμε. Δεν έκλεισα μόνο το Facebook, διέγραψα ότι φωτογραφία είχα και δεν είχα λες και αυτό θα το έκανε ευκολότερο. Τρία χρόνια μετά και ακόμα σε σκέφτομαι, τι κατάλαβες που τα διέγραψες όλα μαλάκα; Το κακό είναι ότι μαζί με εσένα πέταξα και όλη μου τη ζωή, φωτογραφίες από όταν ήμουν ένα μέτρο όλος κι όλος εξαφανίστηκαν, δεν είχα βλέπεις καν την υπομονή να τις ξεχωρίσω.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Εκείνη τη μέρα γύρισα στο σπίτι και κάτι με έτρωγε, προσπάθησα να κάνω ότι ο Αυστριακός, όχι μόνο για να σε δω αλλά για να πάρω πίσω λίγες από τις στιγμές που βλακωδώς είχα καταθέσει στο "Cloud". Μάταια, το Facebook την πάτησε μια και γιαυτό αγνόησε τα μηνύματα μου, άσε μην πάθουμε καμία πλάκα πάλι με τον ερωτοχτυπημένο Ευρωπαίο.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Αναλαμπή!</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Δεν ήταν μόνο το Facebook, ήταν και μια ακόμα σελίδα που είχα ανεβάσει μόνο τις δικές σου φωτογραφίες για να παραγγείλω ένα poster με εσένα. Ήθελα να ήξερα αν το έχεις, αν σου άρεσε, εμένα θυμάμαι μου άρεσε πολύ. Όχι επειδή ήσουν εσύ κι εγώ να ήμουν τα ίδια θα έλεγα. Θεωρώ ότι ήταν απίστευτη φωτογραφία σε τρομερή απόχρωση και το ματ χαρτί την έκανε ακόμα πιο ωραία. Τις είχα διαγράψει όμως κι αυτές εδώ και τόσα χρόνια. Παρ΄ όλα αυτά, οπλισμένος από την αισιοδοξία που μου έδινε η ιστορία του Αυστριακού έστειλα ένα e-mail και ζήτησα να τις επαναφέρουν αν υπάρχουν, βρήκα και δικαιολογία για τον εαυτό μου, από επιστημονικό ενδιαφέρον το κάνω, στην τελική να δω αν γίνεται.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Μέσα σε δέκα λεπτά σε έβλεπα μετά από τόσο καιρό, η καρδιά μου χτύπαγε μια όπως όταν σε είδα πρώτη φορά από κοντά, με αυτό το άσπρο φορεματάκι στο αεροδρόμιο να με περιμένεις και μια όπως όταν μιλήσαμε εκείνο το πρωί στο τηλέφωνο.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Ορίστε και μια μικρή μαντινάδα έτσι για να δικαιολογήσουμε ετούτη την ανάρτηση.</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
"Μια που χτυπάς από χαρά και μια από τον πόνο</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
κι αυτή να είναι απέναντι να μου γελά να λιώνω"</div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
<br /></div>
<div style="font-family: arial; text-align: -webkit-auto;">
Από εκείνη τη μέρα τις κράτησα, δεν τις ξαναείδα βέβαια παρα μόνο εκείνη τη φορά αλλά είμαι χαρούμενος που σε είδα,. Βέβαια δεν βρήκα καμία άλλη φωτογραφία μου άσχετη με σένα καθώς δεν τις είχα ανεβάσει. Όμως έχω ένα δίλημμα, έπρεπε ή όχι να τις κρατήσουν; Είχαν ή όχι το δικαίωμα; Δεν μπορώ να απαντήσω και ούτε θα το κάνω, μια συμβουλή θα δώσω όμως σε όσους διαβάσουν μέχρι εδώ. Μην ανεβάζεται στο δίκτυο ότι θέλετε να θαφτεί για πάντα, ανεβάστε ότι δεν θέλετε να πεθάνει ποτέ.</div>
<div>
<br /></div>
</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-59911431720538842562011-11-08T22:57:00.001+01:002011-11-08T22:59:46.692+01:00Ταξίδι στο χρόνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ηράκλειο 2000, το στέκι της Βίγλας, ρετσίνα κακίστης ποιότητας, μεζέδες άνοστοι, παρέα η καλύτερη! Καταθέτω μερικά ονόματα εδώ, για να τα ξαναδιαβάζω και να τα θυμηθώ μετά από χρόνια.</span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Παππούς, Τσιμπάκος, Πίκατσου, Ταβερνιάρης, Κοσμάρας, Κάφρος, Αφρούλα, Κυβέλη, Λυκούργος, Μελίνα, Βάσο, Marcel, Βύρωνας, Μπόμπας και φυσικά ο Χοντρούλης αν ξεχνάω κάποιον να με συμπαθάτε.</span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κλασική παραγκελιά Αφρούλας Κυβέλης</span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/eQma4knj1sA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ραντεβού στο Envy, πάλι καλά που ήταν κατηφόρα! Καλά περάσαμε και σήμερα...</span></div>
</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-69252917554468907982011-11-05T02:16:00.002+01:002011-11-05T02:18:56.439+01:00Σήμερα δεν είχα κανένα λόγο να το κάνω, κι όμως το έκανα πάλι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Παραστράτισε απόψε η σκέψη μου, χτύπησε επάνω στην ανάγκη σου.<br />
Χαμένη η καρδιά και το μυαλό, λουσμένο με ελπίδες κι άδεια όνειρα.<br />
<br />
Είμαι στη μέση ενός άδειου δωματίου, όμως κοιτάω γύρω μου και είναι γεμάτο σκέψεις.<br />
Παλεύω να τις αποφύγω αλλά συγκρούομαι μαζί τους, δεν πονάω κι όμως είμαι ματωμένος.<br />
<br />
Φταίει που δεν έκλαψα ποτέ για σένα, φταίει που δεν άφησα τα δάκρυα μου να δραπετεύσουν γι' αυτό με καίνε.<br />
Φοβάμαι όμως να ξεκινήσω, φοβάμαι ότι αν αφήσω τα δάκρυα μου δεν θα στερέψουν ποτέ.<br />
<br />
Αν η αληθινή αγάπη πονάει τόσο πολύ, τότε κάποιος έκανε μεγάλο λάθος όταν σφήνωσε αυτή τη χημική αντίδραση στο κεφάλι των ανθρώπων.<br />
Θεέ μου δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μία λέξη που να μην μπορώ να τη συνδέσω με την εικόνα σου.</div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-20128661672474192502011-10-20T23:53:00.006+02:002011-10-21T01:07:20.005+02:00Τα γκλοπ στα "ξένα" κεφάλια μου έκλεψαν τη στεναχώρια μου! Καταραμένα να είστε!<div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Πριν λίγες ημέρες ερωτεύτικα ξανά, αυτό με έκανε να εκτιμήσω τα μαζεμένα καλά που μου έστειλε η μαμά Κβαντομηχανική τον τελευταίο καιρό, αυτά που θεώρησα χρέος της απέναντι μου και τα πέρασα στο ντούκου. Έτσι, έκανα όνειρα, δημιούργησα μια οικογένεια κάπου στο μέλλον. Ω του θαύματος, για ακόμα μια φορά η βιασύνη μου τα ισοπέδωσε όλα! Όταν εκδηλώνεις την αγάπη σου οι γυναίκες τρομάζουν και σε παρατάνε, ανεξεταστέος θα μένω σε αυτό το μάθημα όσες φορές και αν το πάρω. Έχω κάνει master στο να καταφέρνω να κάνω μια γυναίκα που με θέλει να αλλάξει 180 μοίρες σε χρόνο <i>dt</i>!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Ευαίσθητος και συναισθηματικός όπως είμαι ξεκίνησα να μεγαλοποιώ την "καταστροφή" που με βρήκε! Θα πεθάνω μόνος μου σκέφτηκα, να μια ωραία δικαιολογία να ξεκινήσεις πάλι το κάπνισμα. Αλκοόλ; Καιρό έχω να μπεκρουλιάσω, Μαλάκα μου; Να η ευκαιρία να γαμήσεις την υγεία σου χωρίς τύψεις!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Κι εκεί που απολάμβανα την εξάρτηση μου από αυτή την καταραμένη μοναξιά, ένα χτύπημα από ένα γκλοπ στο δικό σου κεφάλι μου έκλεψε τη στεναχώρια μου!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Χτύπησε η πόρτα, μπαίνει το αφεντικό μου μέσα (το αφεντικό μου για την ιστορία ανήκει σε "εκείνη την καταραμένη φάρα" που θέλει να μας φάει τη χώρα).</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">-Χρήστος, βλέπω τι συμβαίνει στην Ελλάδα, έμαθα για τις μειώσεις των μισθών των Ελλήνων συναδέλφων μας, είναι δύσκολα, ευτυχώς που είσαι εδώ και όχι στην Ελλάδα!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">-Ναι αλλά είναι η οικογένειά μου στην Ελλάδα!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">-Συγνώμη, εύχομαι ότι καλύτερο, προσπάθησε να μη στεναχωριέσαι.</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Είναι πολύ καλός άνθρωπος, όπως και οι περισσότεροι από τους συναδέλφους. Έχουμε δαιμονοποιήσει τους ανθρώπους και "ανθρωποποιήσαμε" τους δαίμονες! Κάπου κάναμε λάθος δεν νομίζετε; Όπως και να έχει τον ευχαριστώ για το ενδιαφέρον του και για την ευκαιρία που μου έδωσε να δουλεύουμε μαζί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το αφεντικούλι στεναχωριέται ειλικρινά όταν κάτι άδικο συμβαίνει, όχι σαν τους μοσχαναθρεμμένους προδότες που φιλάμε ως κόρην οφθαλμού.</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Για να μην ξεφύγω από το θέμα μου (πάλι), αγχωμένος ξύπνησα από το συναισθηματικό μου λήθαργο και ξεκίνησα να βλέπω τα αδέλφια σου να σε χτυπάνε, ξανά ένοιωσα μικρός, ασήμαντος, ανίκανος να σε βοηθήσω να σηκωθείς, φυγάς που δεν πολεμάω στο πλευρό σου, γνώριμα συναισθήματα που νόμιζα ότι δεν θα αισθανθώ άμεσα. Αισθάνομαι τυχερός που τα άμεσα σχέδια μου, έστω και ακούσια, δεν περιλαμβάνουν ένα αθώο παιδί που θα μεγαλώσει μέσα στο μίσος.</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Εσύ κοπελιά με τα 3 διαβατήρια, μπορείς να με ξαναχωρίσεις σε παρακαλώ; Ο ατομικός πόνος πονάει λιγότερο από το συλλογικό, αυτόν πρέπει να καταργήσετε, όχι τις συλλογικές συμβάσεις.</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span">Ακολουθεί αφιέρωση...</span></div><div><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><br /><iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/uEk9OpOYp3A" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-89601278676812210472011-10-16T01:09:00.002+02:002011-10-16T01:13:58.218+02:00"Τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή"<p style="margin-bottom: 0.42cm; line-height: 0.53cm"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; line-height: 18px; font-size: medium; "><i><span style="background: #ffffff">Συγγραφέας του παρακάτω κειμένου είναι μια ηλικιωμένη σήμερα γυναίκα, πρώην δημοσιογράφο από το Κλίβελαντ του Οχάιο.</span></i></span></p><p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 0.48cm"><span><span><i><span style="background: #ffffff">Η Ρεγγίνα Μπρετ έγραψε με αφορμή τα γενέθλιά της: «Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 45 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. Ήταν το πιο πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ». Ας τα δούμε αναλυτικά...<br /></span></i></span><span><span style="background-image: initial; background-attachment: initial; background-origin: initial; background-clip: initial; background-color: rgb(255, 255, 255); "><br />1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.<br />2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρότερο βήμα.<br />3. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.<br />4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.<br />5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.<br />6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς.<br />7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' το να κλαις μόνος.<br />8. Δεν πειράζει να θυμώνεις.<br />9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό.<br />10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.<br />11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μην καταστρέφει το παρόν σου.<br />12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άφησέ τα να το κάνουν.<br />13. Μην συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι.<br />14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ.<br />15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του.<br />16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.<br />17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.<br />18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.<br />19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα.<br />20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι.<br />21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.<br />22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.<br />23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!<br />24. To πιο σημαντικό σεξουαλικό όργανο είναι το μυαλό.<br />25. Σε κάθε αποκαλούμενη «καταστροφή» σκέψου: «Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;».<br />26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.<br />27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.<br />28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά.<br />29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.<br />30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.<br />31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει.<br />32. Πίστευε στα θαύματα.<br />33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.<br />34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα.<br />35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος.<br />36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή.<br />37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ό,τι αγάπησες.<br />38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.<br />39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα- δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.<br />40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.<br />41. Τα καλύτερα έπονται.<br />42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.<br />43. Να ενδίδεις.<br />44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.<br />45. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.</span></span></span></p>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-81705599938249896832011-08-20T01:10:00.000+02:002011-08-20T01:11:38.626+02:00Ένα ειλικρινές χαμόγελο<span class="Apple-style-span" >Καιρό είχα να σε θυμηθώ τόσο έντονα, αιτία ήταν ένα παιδικό χαμόγελο σήμερα στο τραμ. Ένα υπέροχο πλασματάκι δίπλα μου χαμογέλασε και ένοιωσα τόσο όμορφα, την ίδια στιγμή σκέφτηκα ότι κατάντησα αιώνιος ταξιδιώτης και η σκέψη αυτή θαρρείς πως ήρθε για να μου κλέψει αυτή τη χαρούμενη στιγμή που συνέλαβα τον εαυτό μου να έχει ένα ειλικρινές χαμόγελο.
<br />
<br />Δεν πάει καιρός που άλλαξα συντεταγμένες στο χάρτη, δεν πάει καιρός που άλλαξα ρότα και να με πάλι, για άλλη μια φορά μετακινήθηκα σε άλλο τόπο, άλλαξα στόχο ξανά. Νομίζω ότι μετακινούμε όταν ένα μέρος πλημμυρίζει από την εικόνα σου, όταν ένα μέρος ξεγυμνώνεται και φαίνεται ξεκάθαρα ότι είχα άλλα όνειρα, πιο απλά, πιο καθημερινά. Ναι, δεν θα είχα κάνει τίποτα απ' ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα αν δεν είχες πάρει αυτή την απόφαση τότε. Ε και; Τι νόημα έχει όταν δεν μπορώ να σε βλέπω να χαμογελάς;
<br />
<br />Κλείνω τα μάτια μου και βλέπω τη στιγμή που αποθηκεύτηκε σε αυτή τη φωτογραφία που μόνο εσύ έχεις, ή νομίζω ότι έχεις τουλάχιστον. Ακούω τη θάλασσα στο βάθος, μυρίζω τον αέρα και θυμάμαι την αίσθηση που αφήνει ένα ειλικρινές χαμόγελο.</span>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-44914147920450366282011-07-10T16:18:00.002+02:002011-07-10T16:27:36.261+02:00Ο αετός<a href="http://2.bp.blogspot.com/_jUNkmQCfLXY/TKg4cDITwzI/AAAAAAAAO3w/cJ6se-lQwo4/s1600/O-aetos_4657_s.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 640px; height: 480px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_jUNkmQCfLXY/TKg4cDITwzI/AAAAAAAAO3w/cJ6se-lQwo4/s1600/O-aetos_4657_s.jpg" border="0" alt="" /></a>
<br /><meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>
<br /></div><div>Θα διαβάσετε μια ιστορία που άκουσα από μια κοπέλα (την οποία δεν ξέρω προσωπικά), μου άρεσε και γιαυτό θα τη μοιραστώ μαζί σας. Η κοπέλα αυτή, ας πούμε ότι λέγεται Γεωργία, ισχυρίζεται ότι η ιστορία αυτή είναι πραγματικό γεγονός που συμβαίνει στη φύση. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, όμως ακούγεται ενδιαφέρον και δημιουργεί μια αίσθηση αισιοδοξίας και δύναμης.</div><div>
<br /></div><div>Ο αετός είναι ένα πουλί που η διάρκεια της ζωής του είναι 30 με 35 χρόνια. Όμως, ο αετός έχει την δυνατότητα να ζήσει άλλα τόσα χρόνια αν αυτός το επιλέξει. Πώς το κάνει αυτό; Αρχικά πρέπει να πάρει την απόφαση ότι θέλει και ότι αξίζει να επιμηκύνει τη ζωή του. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση, καθώς η διαδικασία που ακολουθεί είναι πολύ επίπονη και γιαυτό το λόγο είναι ελάχιστοι οι αετοί που επιλέγουν να το κάνουν.</div><div>
<br /></div><div>Ανεβαίνει σε ένα βουνό πολύ ψηλά και κάθεται τρεις μήνες. Στο διάστημα αυτό που έχει αυτοεξοριστεί αφαιρεί τα πούπουλα του μόνος του μέχρι να τα βγάλει όλα. Όταν μείνει πλέον γυμνός βρίσκει το κουράγιο να καταστρέψει το ράμφος του. Μένει μόνος του, χωρίς περηφάνια, χωρίς κανένα όπλο, ανήμπορος και τότε η μητέρα φύση του χαρίζει νέα πούπουλα και ράμφος, σιγά σιγά ανακάμπτει και όταν πλέον είναι έτοιμος ξεκινάει από την αρχή τη ζωή του.</div><div>
<br /></div><div>Γεωργία δεν ξέρω αν αυτό όντως συμβαίνει στη φύση, συμβαίνει όμως στους ανθρώπους. Έχεις τη δυνατότητα είτε να πονέσεις και να παιδευτείς, είτε να εγκαταλείψεις τον αγώνα για ζωή. Κανένας δεν θα σε κρίνει αν παραιτηθείς διότι αυτό περιμένουν να κάνεις όλοι. Αν όμως πονέσεις, ταλαιπωρηθείς και ξανακερδίσεις τη ζωή σου, τότε ίσως δώσεις κουράγιο και θέληση σε κάποιον άλλο συνάνθρωπό σου να κάνει κι αυτός το ίδιο.</div><div>
<br /></div></span></span>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-27962196071122555702011-06-30T18:32:00.006+02:002011-06-30T21:26:53.122+02:00Μόνο ντροπή<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Yoi45QFocjM/TguJHxgKoSI/AAAAAAAArQg/4xRe5kfmtjE/s1600/tromaktiko.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 533px; height: 373px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-Yoi45QFocjM/TguJHxgKoSI/AAAAAAAArQg/4xRe5kfmtjE/s1600/tromaktiko.jpg" border="0" alt="" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; "><br /></span><div><span class="Apple-style-span" >Πληγώθηκα αυτές τις μέρες κοιτώντας μέσα από ένα παράθυρο 5 x 5 εκατοστά στον υπολογιστή μου να χτυπάνε τη μάνα και τον πατέρα μου.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Πληγώθηκα που είδα τους φίλους μου να πνίγονται μέσα στον λευκό "καπνό της δημοκρατίας". Πληγώθηκα που διαπίστωσα ότι η αξιοπρέπεια και η ελευθερία είναι αγαθά που διαπραγματεύονται σε ένα διαστρεβλωμένο χρηματιστήριο αξιών.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Πληγώθηκα όμως περισσότερο όταν διαπίστωσα ότι το κόστος τους είναι μερικές εκατοντάδες ευρώ το μήνα. Για κάθε μετοχή δε που πουλάς; Δίνεται ως μέρισμα το κράνος και η στολή.</span><span class="Apple-style-span"><div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Στεναχωρήθηκα που δεν ήμουν μαζί με τους αγανακτησμενοφόρους σε αυτή τη μικρή γωνία του πλανήτη που κάποιοι επέλεξαν να παίξουν το πιο αιματηρό παιχνίδι βαρβαρότητας.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Θα ήθελα, μάλλον έπρεπε, να ήμουν κι εγώ εκεί.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Να παλέψω για όσους δεν θέλουν και δεν πρέπει να ακολουθήσουν το δικό μου δρόμο, το δρόμο της ξενιτιάς.</span></div></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Λιποτάκτησα και οφείλω να ζητήσω συγνώμη που αρκέστηκα σε μερικά δάκρυα.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Δάκρυα για να ξεπλύνω την ντροπή που ένοιωσα όταν κατάλαβα ότι καταντήσαμε άνθρωποι!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div></span></div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-62800697694034748682011-06-03T02:00:00.001+02:002011-06-03T02:02:13.622+02:00Στα ρηχάΠάλι ραντεβού κλείσαμε μαζί<br />με το χρόνο δώσαμε τα χέρια στη ζωή<br />άντεξα πολλά για να 'ρθεις να με βρεις<br />μέσα στα όνειρά μου να με τρομοκρατείς<br /><br />Άλλαξε ο τόνος της φωνής μου ξαφνικά<br />μπορεί και να σοβάρεψα λιγάκι στα κλεφτά<br />όμως από χρόνια δεν υπάρχουν όνειρα<br />έγινες 30 γιατί είσαι στα ρηχά;<br /><br />Ψεύτικο χαμόγελό και δάκρυα μαζί<br />στολίζουν την παράξενη μοναχική ψυχή<br />θέλω να φωνάξω μα δεν βγαίνει η κραυγή<br />πνίγεται, παλεύει κι αυτό μ' ανησυχεί<br /><br />Άλλαξε ο τόνος της φωνής μου ξαφνικά<br />μπορεί και να σοβάρεψα λιγάκι στα κλεφτά<br />όμως από χρόνια δεν υπάρχουν όνειρα<br />έγινες 30 γιατί είσαι στα ρηχά;<br /><br />Χρόνια μου καλάΙδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-88777992162109932862011-03-20T14:09:00.002+01:002011-03-20T14:16:03.015+01:00Δεν πλερώνω, δεν πλερώνω<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/LMIMx96FVuE" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br /><br />Στίχοι - Μουσική: Νίκος Καλογερόπουλος<br />Ερμηνεία:Μανώλης Μητσιάς<br />Επιμέλεια Βίντεο:Χρήστος Κανελλόπουλος<br /><br /><br />Στο είπα και σου το δηλώνω<br />Δεν πλερώνω, δεν πλερώνω…<br /><br />Μη μου λες πάλι τα ίδια, παρ’ το σάκο με… τ’ απίδια…<br />Στο είπα και σου το δηλώνω<br />Δεν πλερώνω, δεν πλερώνω<br /><br />Τειρεσία μου μαγκάνα είμαι εγώ παλιά πουτάνα<br />Κι αν με βάλεις σε μπουκάλι κάνω μπαμ και μία η άλλη<br /><br />Στο είπα και στο υπογράφω:<br />Κοίτα τώρα που σε γράφω…<br /><br />Πέρασα την γκρίζα ζώνη ποιος με πιάνει ποιος με σώνει<br />Στο είπα και στο υπογράφω:<br />Κοίτα τώρα που σε γράφω…<br /><br />Τειρεσία, Τειρεσία κι όλοι company και Σία<br />Θα σας βλέπω από ‘κει πάνω, θα γελάω και θα σας κλάνω…<br /><br />Τάδε έφη Διογένης να ρωτάς για να μαθαίνεις<br />Ρώτα για να καταλάβεις τι εστί το ουκ αν λάβεις<br />τι εστί το ουκ αν λάβεις κοίτα και θα καταλάβεις…<br /><br />Τάδε έφη Διογένης να ρωτάς για να μαθαίνεις<br />Να μαθαίνεις πριν παθαίνεις… <br />Τάδε έφη Διογένης..<br /><br /><br />ΑΠΟ ΤΟ SOUNDTRACK ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ<br />΄ΟΙ ΙΠΠΕΙΣ ΤΗΣ ΠΥΛΟΥ΄<br /><br />(Πηγή: <a href="http://stixo-mythia.blogspot.com/2011/03/blog-post_20.html">Στιχο-Μυθία</a>)Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-78707691542067093882011-03-06T00:21:00.001+01:002011-03-06T00:23:40.366+01:00Η παρτίδα της ζωής μου<meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; "><div><span class="Apple-style-span" >Παίζω άλλη μια παρτίδα στης ζωής μου την αρένα</span></div><div><span class="Apple-style-span" >περπατάω πάλι μόνος ξεχασμένος από σένα</span></div><div><span class="Apple-style-span" >ότι κίνηση κι αν κάνω, το παιχνίδι είναι "στημένο"</span></div><div><span class="Apple-style-span" >ψάχνω πάλι για συμπαίκτη μ' έμαθες να περιμένω</span></div><div><span class="Apple-style-span" >
<br /></span></div><div><div><span class="Apple-style-span" >Δεν μπορώ να σε κερδίσω, δεν μπορώ ούτε να χάσω</span></div><div><span class="Apple-style-span" >κι όταν λέω παραιτούμαι, η ζωή μοιράζει άσσο</span></div></div><div><span class="Apple-style-span" >
<br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Το ποτήρι όταν γεμίζει η παρτίδα δεν τελειώνει</span></div><div><span class="Apple-style-span" >κι όταν βλέπεις πως κερδίζεις η αγάπη δε σιμώνει</span></div><div><span class="Apple-style-span" >σήκωσε πάλι το βλέμμα κοίταξε με δεν πεθαίνω</span></div><div><span class="Apple-style-span" >η κατάρα σου με σέρνει στης ζωής το άδειο τρένο</span></div><div><span class="Apple-style-span" >
<br /></span></div><div><div><span class="Apple-style-span" >Δεν μπορώ να σε κερδίσω, δεν μπορώ ούτε να χάσω</span></div><div><span class="Apple-style-span" >κι όταν λέω παραιτούμαι, η ζωή μοιράζει άσσο</span></div></div><div><span class="Apple-style-span" >
<br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Έχω δύναμη ν' αλλάξω τους κανόνες που έχεις βάλει</span></div><div><span class="Apple-style-span" >μα δεν ξέρω αν το θέλω να διαγράψω το σημάδι</span></div><div><span class="Apple-style-span" >είμαι τόσο εξαρτημένος απ' τη μοναξιά που βρήκα</span></div><div><span class="Apple-style-span" >όταν κοίταξα εσένα, μάτια μου όταν σε είδα</span></div><div><span class="Apple-style-span" >
<br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Δεν μπορώ να σε κερδίσω, δεν μπορώ ούτε να χάσω</span></div><div><span class="Apple-style-span" >κι όταν λέω παραιτούμαι, η ζωή μοιράζει άσσο</span></div><div style="font-size: small; "> </div></span>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-42410520678100783292010-11-28T03:06:00.006+01:002010-11-28T12:48:26.650+01:00Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ<span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Πήρα προχτές ένα ταξί και έπιασα κουβέντα με τον οδηγό, ένας χαμογελαστός άνθρωπος που έλεγε συνέχει ότι έχει δουλέψει πολύ στη ζωή του και έχει πολλά ένσημα, αλλά εξαιτίας κάποιων νόμων δεν μπορεί να πάρει σύνταξη ακόμα πριν κλείσει τα 62. Αδικία, να ήταν η μόνη, ή η χειρότερη;<br /><br />Θα τα κλείσει σε λίγους μήνες μου είπε τα 62 του χρόνια, οπότε και θα σταματήσει να εργάζεται. Να είναι καλά ο άνθρωπος και να ζήσει να χαρεί τους κόπους του.<br /><br />Δεν ήταν πάντα ταξιτζής, παλιότερα είχε κοσμηματοπωλείο, αλλά δυστυχώς τον κλέψανε μια μέρα και του πήραν ότι είχε και δεν είχε μέσα στο μαγαζί, 100 εκατομμύρια δραχμούλες ζημιά. Και μόνο στο νούμερο κόμπιασα. Προκειμένου να ξεπληρώσει όσους χρωστούσε, ότι περιουσία είχε κάνει μέχρι τότε την ξεπούλησε. Δεν φαινόταν όμως στεναχωρημένος όσο διηγούταν την ιστορία και μου έκανε τρομερή εντύπωση.<br /><br />Δεν είναι όμως αυτός ο ευγενικός άνθρωπος ο λόγος που γράφω σήμερα, ο λόγος είναι ο μπάρμπα Γιώργος, κάποιος γεράκος που γνώριζε ο αγαπητός ταξιτζής, του οποίου το όνομα δε ρώτησα. Ας τον λέμε Θανάση από εδώ και πέρα όμως για να μην τον αποκαλούμε συνέχεια ταξιτζή.<br /><br />Έλεγε λοιπόν ο μπάρμπα Γιώργος στο Θανάση, που ήταν κατά πολύ μικρότερος του.<br />"Πάμε μια βόλτα στο νεκροταφείο;"<br />Ο Θανάσης μη μπορώντας να του χαλάσει χατίρι πήγαινε που και που για παρέα μαζί του. Ο μπάρμπα Γιώργης κοιτούσε τότε το Θανάση και του έλεγε.<br />"Τους βλέπεις όλους αυτούς;"<br />Απορημένος ο Θανάσης ρώτησε, ποιους; Φαντάσματα βλέπει θα σκέφτηκε.<br />"Όλους αυτούς, εδώ!" Και έδειξε στο χώμα.<br />"Αν μπορούσες να τους πάρεις όλους έναν έναν από το χέρι τώρα και να τους μιλήσεις, ρώτησε τους τι κάνανε όταν πεθάναν"<br />"Τι κάνανε μπάρμπα Γιώργο;" Ρώτησε ο Θανάσης.<br />"Όλοι τους προτού πεθάνουν αφήσανε μια δουλειά στη μέση" είπε κουνώντας το κεφάλι του<br />"Οι δουλειές δεν τελειώνουν, εμείς τελειώνουμε"<br />Μετά από λίγο ο Θανάσης και ο μπάρμπα Γιώργος έφυγαν. Ο Θανάσης ακόμα λέει την ιστορία του.<br /><br />Σε αυτό το σημείο ο Θανάσης με συμβούλεψε ύστερα από όσα έχει πάθει στη ζωή του, με αφορμή την ιστορία με το μπάρμπα Γιώργη, "Ότι φτιάχνει με χρήματα να μη σε στεναχωρεί αν το χάσεις, αυτά που δεν φτιάχνονται με χρήματα να σε στενοχωρούν"<br /><br />Ο Θανάσης είχε χάσει ένα παιδί, ο μπάρμπα Γιώργης σκοτώθηκε στα 92 του όταν τον πάτησε ένα αμάξι.<br /><br />Ζήστε τη στιγμή, ποτέ δεν ξέρεις ποια θα είναι η τελευταία χαρά που θα πάρεις, μη την αφήσεις να πάει χαμένη.</span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Μουσικό χαλί...</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><object width="640" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/JoW47eaoZig?fs=1&hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/JoW47eaoZig?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="640" height="385"></embed></object></span></div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-60766225441019198262010-11-09T22:51:00.002+01:002010-11-09T22:57:57.561+01:00Μαντινάδα<meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Calibri, Verdana, sans-serif; line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">Σε σκέφτομαι κι η σκέψη σου</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">
<br /><span style="line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; ">σε σκέψεις μ' έχει βάλει</span></span>
<br /><span style="line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; ">σε σκέψεις που κι οι σκέψεις τους</span></span>
<br /><span style="line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; ">σκέφτονται εσένα πάλι...</span></span></span></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Calibri, Verdana, sans-serif; line-height: 23px; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; "><span style="line-height: 23px; "><span style="line-height: 23px; ">
<br /></span></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Calibri, Verdana, sans-serif; font-size: medium; line-height: 23px; "><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/DD374lWjaKw?fs=1&hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/DD374lWjaKw?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Calibri, Verdana, sans-serif; font-size: medium; line-height: 23px; ">
<br /></span></div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-67871624314415025842010-11-08T21:03:00.001+01:002010-11-09T20:43:05.965+01:00Θα σ' εκδικηθώΦίλε βάλε μου ένα ακόμα ποτηράκι<br />θέλω να ξεχάσω τα μάτια που αγαπώ<br />θα σ' εκδικηθώ θα σε ξεπεράσω<br />όταν θα περάσει η επήρεια του αλκοόλ<br /><br />Έφερες τον πόνο, μέσα στη ζωή μου<br />έφερες το δάκρυ και μου πήρες τη χαρά<br />θα σ' εκδικηθώ θα σε ξεπεράσω<br />κι αν ποτέ βρεθούμε μη μου πεις ούτ' ένα γεια<br /><br />Μου 'λέγαν οι φίλοι πως είσαι ένα ψέμα<br />κι ότι θα το σκάσεις ένα βράδυ στα κλεφτά<br />θα σ' εκδικηθώ θα σε ξεπεράσω<br />κράτησε τα όλα δε με νοιάζει τίποτα<br /><br />Θα σ' εκδικηθώ στην κόλαση θα πάψω<br />κάθε βράδυ μόνος να γυρνάω σαν τρελός<br />θα σ' εκδικηθώ θα σε ξεπεράσω<br />όταν θα ξεχάσω το πόσο σ' αγαπώ<div><br /></div>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-39209335489789238832010-11-08T20:21:00.003+01:002010-11-08T21:05:39.079+01:00Άσε μεΆσε με λίγο να ησυχάσω<br />βγες απ' τη σκέψη μου κι απ' το μυαλό<br />άσε με λίγο να σε ξεχάσω<br />δε θέλω εσένα να ονειρευτώ<br /><br />Είσαι αχάριστη σε αγαπούσα<br />μου 'κανες δώρο τη μοναξιά<br />κι έρχεσαι τώρα στα όνειρά μου<br />για να μου δώσεις παρηγοριά<br /><br />Άσε με λίγο να ησυχάσω<br />άσε με λίγο να ξεχαστώ<br />όσες χαρές και να περάσω<br />δε θα γιατρέψουν το χωρισμό<br /><br />Δε με αφήνεις να ηρεμήσω<br />δε με αφήνεις να ξεχαστώ<br />βγες απ' τη σκέψη μου <br />κι απ' τ' όνειρά μου<br />φύγε σου λέω θα τρελαθώ!Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-46990830007862913702010-11-07T16:49:00.006+01:002010-11-08T21:06:03.807+01:00Μεθυσμένες αγάπες<meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span"><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Είμαι ένοχος καρδιά μου, σε κρατάω στη ζωή</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">όταν κάθε χτύπημά σου είναι μοναχά γι αυτή.</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Με ουίσκι προσπαθούσα να καλύψω το κενό</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">δεν αντέχω να κρατάω, μέσα μου το σ' αγαπώ!</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Κάθε βράδυ τα σφηνάκια μου τα πίνω</span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">μες στα κομμάτια μου σε σκέφτομαι ξανά</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">είναι αρρώστια την αγάπη μου να πνίγω</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">δεν το αντέχω, πάλι απόψε ξέσπασα</span></div></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Τώρα έφυγε η νύχτα κι έχω πιάσει πάλι πάτο</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">τα μπουκάλια δε μιλάνε, μ' έχει πάρει από κάτω</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">μπήκα μέσα στ' άδειο σπίτι είδα πλάι μου εσένα</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">άναψα ένα τσιγάρο και τραγούδησα για σένα</span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div style="font-family: arial; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Κάθε βράδυ τα σφηνάκια μου τα πίνω</span><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">μες στα κομμάτια μου σε σκέφτομαι ξανά</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">είναι αρρώστια την αγάπη μου να πνίγω</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">δεν το αντέχω, πάλι απόψε ξέσπασα</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div></div></span>Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9098602364896164321.post-36295025193852607192010-11-06T19:47:00.008+01:002010-11-07T17:03:19.373+01:00Αφιερωμένο<div><meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Ήθελα απόψε να σου αφιερώσω ένα τραγουδάκι που άκουσα και μου άρεσε πολύ. Αποφάσισα να βγω σε λίγο να "γλεντήσω", θα φορέσω τα καλά μου ρούχα, το αγαπημένο μου άρωμα (αυτό που σου θύμιζε κάποιον άλλο), θα βάλω ένα καλό χαμόγελο, θα κάνω την παρέα μου να γελάσει και θα γυρίσω να κοιμηθώ. Κανένας δεν θα καταλάβει τίποτα, κανένας δεν θα υποψιαστεί ότι σήμερα δεν είμαι χαρούμενος. Δεν φταις εσύ όμως, μην αισθανθείς τύψεις, φταίει που μόνο εσένα σκέφτομαι όταν η ψυχή μου πονάει.</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/tscW6dkd_qI?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/tscW6dkd_qI?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">και να που επέστρεψα, 03:30 κάνω edit αυτό το post. Μα ποιόν πήγα να κοροϊδέψω; Δεν άντεξα να υποκρίνομαι, έφυγα στη μέση της βραδιάς σαν κλέφτης, εκεί που γελούσαν όλοι με ρώτησαν τι έπαθα και φεύγω. Όσους και να μπορείς να κοροϊδέψεις, τον εαυτό σου δεν μπορείς. Καλό βράδυ. </span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div><meta charset="utf-8"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">Αλλάζω αφιέρωση</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;">
<br /></span></div><div><object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/t4uOs8qhU8Y?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/t4uOs8qhU8Y?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object></div><meta charset="utf-8">Ιδιοσυχνότηταhttp://www.blogger.com/profile/07749485568464826636noreply@blogger.com5