Χρόνος

Γειά σου αγαπητό Blog. Δεν ήθελα να γράψω κάτι σήμερα απλά σηκώθηκα το πρωί και βαριόμουνα, κοιτούσα τις φωτογραφίες μου και βρήκα αυτή που είχα τραβήξει στην Κοπεγχάγη ένα πρωινό. Σκέφτηκα να τη μοιραστώ με σένα γιατί αντανακλά τα συναισθήματά μου και το πως βλέπω τη ζωή μου. Βλέπεις μια γκρι εικόνα και λες τι δυστυχισμένος άνθρωπος...Δε λίγο ποιο προσεκτικά, κάνε ζουμ...όσο ποιο βαθιά προχωρήσεις βλέπεις χρώματα, ωραία χρώματα. Νομίζω ότι έτσι είναι όλων οι ζωές, φαίνεται στο σύνολο της κάτι γκρι και μελαγχολικό που όμως αποτελείτε από μικρές υπέροχες στιγμούλες, η κάθε μια μοναδική και όλες μαζί συνθέτουν αυτή τη "μελαγχολική" εικόνα.

Στάσου όμως! Γιατί τη λες μελαγχολική; Αν δεις ποιο προσεκτικά θα διαπιστώσεις ότι κοιτάς ένα θαύμα! Χιλιάδες σημεία ενωμένα μέσα στο σύμπαν με μοναδικό τρόπο, με τέλεια αρμονία συνθέτουν κάτι που σφύζει από ζωή, ένας μικρόκοσμος γεμάτος από διαδικασίες που όμως σε μια φωτογραφία φαίνεται νεκρός.

Έτσι είναι η ζωή σου, νομίζεις ότι είναι γκρι, νομίζεις ότι είναι νεκρή, νομίζεις ότι είναι βαρετή. Είσαι όμως ένα θαύμα, κι εσύ κι εγώ και όλοι μας. Νομίζω ότι χαμογελάω, γιατί; Διότι είμαι τυχερός που αυτή τη στιγμή μπορώ να κοιτάω αυτή τη φωτογραφία και να θυμάμαι τι έκανα πριν, τι έκανα μετά, να σκέφτομαι πόσο τυχερός είμαι που ζω αυτή τη "βαρετή" μέρα.

Τελικά blog μου τι είναι ο χρόνος; Αυτός που μας φθείρει, ή αυτός που καταγράφει και αποθηκεύει στην αιωνιότητα του σύμπαντος τις ζωές μας;