Παραστράτισε απόψε η σκέψη μου, χτύπησε επάνω στην ανάγκη σου.
Χαμένη η καρδιά και το μυαλό, λουσμένο με ελπίδες κι άδεια όνειρα.
Είμαι στη μέση ενός άδειου δωματίου, όμως κοιτάω γύρω μου και είναι γεμάτο σκέψεις.
Παλεύω να τις αποφύγω αλλά συγκρούομαι μαζί τους, δεν πονάω κι όμως είμαι ματωμένος.
Φταίει που δεν έκλαψα ποτέ για σένα, φταίει που δεν άφησα τα δάκρυα μου να δραπετεύσουν γι' αυτό με καίνε.
Φοβάμαι όμως να ξεκινήσω, φοβάμαι ότι αν αφήσω τα δάκρυα μου δεν θα στερέψουν ποτέ.
Αν η αληθινή αγάπη πονάει τόσο πολύ, τότε κάποιος έκανε μεγάλο λάθος όταν σφήνωσε αυτή τη χημική αντίδραση στο κεφάλι των ανθρώπων.
Θεέ μου δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε μία λέξη που να μην μπορώ να τη συνδέσω με την εικόνα σου.
3 σχόλια:
Υπερβάλλεις λιγο!!!!
Και τα δακρυα στεγνωνουν και οι αγαπες ξεβαφουν στον χρονο και όλα γιατρεύονται!!!!
Υπομονη
Ακουσες τι σου είπε η ΚΟΥΛΑ; αυτό να κάνεις!!!!ο χρόνος θα το κάνει πιο ευκολο!!!!
Έχουν περάσει 3 χρόνια, έχουν μεσολαβήσει άλλοι έρωτες, Δεν είναι καθημερινός ο πόνος, είναι πιστός στο ραντεβού του όμως.
Όσο για τη λέξη υπερβολή στο δικό μου λεξιλόγιο δεν συντάσσεται με τη λέξη αγάπη.
Δημοσίευση σχολίου