Κι εκεί που όλα ήταν καλά και είχες κουρνιάσει για τα καλά στις γλυκές μελαγχολίες, ένα τραγούδι άντε και ένα like σε έφερε στο σημείο μηδέν. Μπα κακό που μας βρήκε ανοιξιάτικο τώρα που οι πεταλούδες ξεκινήσανε τα σουλάτσα στους μπαξέδες. Μα κι εσύ ρε παιδάκι μου, ανεξίτηλη πληγή είσαι... πάνε 6 χρόνια τώρα ε; Μεγάλος μπελάς αυτός ο Σεβντάς. Φοβάμαι ότι δεν θα φύγεις ποτέ από το μυαλό μου. Μα να σου πω, όχι οτι δεν το ξέρεις, θα τα ξαναζούσα όλα! Γιατί; Διότι είσαι η αιτία που μου επιτρέπει να λέω πως ξέρω τι πάει να πει αγάπη.
Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου