Χρέος

Να είσαι καλα όπου κι αν είσαι . . . . μου λείπεις

Άψυχο σώμα τριγυρνάω με παράπονο
σαν έρθει ο μαύρος να ζητήσει τη ζωή μου
θα τον κοιτάξω και θα δείξω προς το μέρος σου
ορίστε πάρτην, ήταν άδικη μαζί μου.

'Ολοι χρωστάμε στη ζωή μας ένα θάνατο
και θα πληρώσουμε το τίμημα μια μέρα
μα εγώ το χρέος μου ξεπλήρωσα νωρίτερα
τα προδομένα σου φιλιά ήταν μια σφαίρα

Χίλιες φορές να με σκοτώνεις κάθε μέρα
μόνο ο χάρος θα την πάρει τη ζωή μου
μπορεί να σου 'ταξα το πρώτο το φιλί μου
το τελευταίο, δεν στο δίνω, κάνε πέρα!

Μα ούτε ο μαύρος δεν τη θέλει την καρδιά μου
είναι ψυχρή και δεν μπορεί να αγαπήσει
άχρηστη είναι, φίλε μου, γυρνάει και λέει
μπορεί μονάχα, τον εαυτό της, να μισήσει

Χίλιες φορές να με σκοτώνεις κάθε μέρα
μόνο ο χάρος θα την πάρει τη ζωή μου
μπορεί να σου 'ταξα το πρώτο το φιλί μου
το τελευταίο, δεν στο δίνω, κάνε πέρα!