Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Σε θυμήθηκα....

Δεν πρόλαβα να σε χαιρετήσω, δεν κάναμε πολύ παρέα όμως σε ήξερα, θυμάμαι τότε που με φώναξες στο σπίτι σου να παίξουμε παρέα με το νέο σου ηλεκτρονικό παιχνίδι, θυμάμαι που μου έκλεβες στο σχολείο στα διαλύματα τη μπάλα για να παίξετε μαζί με το Θωμά, γιαυτό σταμάτησα να την φέρνω, θυμάμαι που πίναμε καφέ στο μαγαζί σου, θυμάμαι που βλέπαμε και τη μπάλα εκεί, απέναντι από το μαγαζί σου ήταν το νοσοκομείο που γεννήθηκα, θυμάμαι που ήσουν καλό παιδί, θυμάμαι που χτύπησε το τηλέφωνο το μεσημέρι, θυμάμαι που δεν μπορούσα να φύγω για να σε χαιρετήσω, σήμερα θυμήθηκα και το πρόσωπό σου, σήμερα θυμήθηκα πως ήσουν. Συγνώμη που δεν μπορούσα να φύγω, συγνώμη που δεν σε χαιρέτησα από κοντά. Ακόμα και εδώ να ήσουν δεν θα σε έβλεπα συχνά, ας ήσουν όμως εδώ ρε γαμώτο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: