Μέρος 3

Έφτασε η στιγμή, ευτυχώς όχι πολύ μετά, το χέρι να σε αφήσει ξανά να πέσεις, είναι ένα μάθημα που όσες φορές και αν το έχεις περάσει δεν είναι ποτέ εύκολο.

Χτυπάς, στεναχωριέσαι, ξενερώνεις, θυμώνεις, αναρωτιέσαι..... δεν έχει νόημα, δεν αλλάζει κάτι, πρέπει να το δεχτείς και να το ξεχάσεις.



Χρόνος, θαυματουργό φάρμακο, περνάει και τα ισοπεδώνει όλα, θλίψη, στεναχώρια, συναισθήματα, κι εσένα τον ίδιο, τίποτα δεν γλιτώνει. Είσαι καταδικασμένος να συνέρθεις.

Και τώρα; Τι κάνουμε; Θέλεις να φύγεις... θέλεις να αλλάξεις πορεία, δικαιολογίες αφεντικό, ψάχνεις απλά μια δικαιολογία να βγεις από το δύσκολο δρόμο, μείνε εκεί και συνέχισε αυτό που ξεκίνησες, κάποιοι άνθρωποι πόνταραν σε σένα, δεν έχεις δικαίωμα να τους απογοητεύσεις, μη δυσανασχετείς!

Αν δεν σου αρέσει να τρως σκατά, σταμάτα να τρως.

Η λύση είναι δουλειά, ξεκίνα να δουλεύεις, όχι σε 1 ώρα, τώρα. Μην προσπαθήσεις να μπεις στο μέρος 1 πάλι, όχι τόσο γρήγορα, να ξέρεις μετά το 1 το 2 είναι πιθανότερο, το 3 δεδομένο, μείνε εδώ, ηρέμησε, δούλεψε, εκμεταλεύσου δημιουργικά το χρόνο σου και άσε τα συναισθήματα σου να πεθάνουν. Σταμάτα να αγαπάς. Δούλεψε!

Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν χωράνε αδελφέ, δεν μπορείς να είσαι και στο 2 και στο 3, κάτσε εδώ που είσαι τώρα, για κάποιο λόγο εδώ έπρεπε να βρίσκεσαι.

Η ζωή είναι ένα παγωτό, είναι νόστιμο, φαίνεται ωραίο, όλοι το θέλουν, αν το θαυμάζεις και μιλάς γιαυτό πολύ θα λιώσει και θα πάει χαμένο, αν το φας θα το ευχαριστηθείς και θα τελειώσει, αποφάσισε αν θέλεις να μιλήσεις γιαυτό ή να το δοκιμάσεις, αυτό θα τελειώσει όπως και να χει...